Finals, laatste dagen (& To my American friends!)

Maandagochtend om acht uur zat ik fris en fruitig klaar voor mijn presentatie voor script analysis. We waren als laatste groepje aan de buurt, maar ik was de eerste spreker in mijn groep, dus ik was er snel vanaf. Na de presentatie kreeg ik zelfs een applaus voor mijn aanwezigheid zelf, wat toch wel een fijne waardering was, haha. De rest van de dag heb gestudeerd voor American Government en 's avonds hebben we voor de allerlaatste keer gevolleybald met een grote groep, wat heel erg leuk was, maar ook wel jammer dat het toch echt de laatste keer was.

De volgende dag had ik geen toetsen, dus die dag heb ik besteed aan mijn American Government en een superlange lunch met Kyra en Brittany. Het was de laatste keer dat ik Kyra zag en ik kreeg een super schattig armbandje van haar. Na deze fijne, maar een beetje gekke lunch heb ik nog een beetje gestudeerd en verder weinig gedaan. Helaas moest ik die avond ook afscheid nemen van Brittany, wat de dag nog een beetje gekker en verdrietiger maakte. 's Avonds kwam wel een leuke verassing; ik kreeg een heel schattig konijn van Jordan en haar moeder als herinnering. Woensdagochtend heb ik geprobeerd de laatste jaartallen, presidenten en wetten in mijn hoofd te stampen om daarna het beste er van te hopen. Ik denk dat mijn toets wel aardig ging, maar ik heb nog geen cijfer terug. 's Avonds begon ik met het inpakken van mijn koffer met wat hulp van Paul en Jordan. Ik had een goed begin gemaakt en ben daarna lekker mijn bed ingedoken na volgens mij een Disney film.

Donderdagochtend begonnen we met een ontbijt en weer moest ik afscheid nemen van iemand. Dit keer van Katie en Liz (Katie van de hockey en Liz is haar vriendin) wat ook erg jammer was. Ik had foto's en een super lieve kaart van Katie gekregen en ik ga haar zeker missen! Na het ontbijt heb ik aan mijn scheikunde gewerkt, maar in alle hectiek van afscheid nemen en inpakken is er weinig van gekomen. Deze dag heb ik vrijwel alles kunnen inpakken, dus ik was wel zo'n beetje klaar voor vertrek. 's Avonds ging ik voor Miwa haar verjaardag met Manar, Miwa en een vriendin van Manar naar McDonalds. Dat was erg gezellig en een leuke Amerikaanse manier om het semester af te sluiten. 's Avonds hebben we een biertje gedronken bij HoPi (House of Pizza), waar ze me gewoon mijn biertje lieten drinken. Daarna heb ik rondgehangen in Jordan's kamer en heb ik daar 's avonds ook geslapen.

De volgende ochtend had ik weer ontbijt met een groepje en daarna mijn Organic chemistry final. Volgens mij ging het wel aardig, maar ik weet het niet zeker. Na scheikunde had ik ineens zeeën van tijd, want ik had dus al ingepakt en Kyleigh's moeder zou een paar uur later komen en toen bleek dat het ook een paar uur duurde voordat Kyleigh al haar spullen in de auto had. Toen moest ik echt afscheid nemen van iedereen en toen ik Erin knuffelde heb ik toch wel een beetje gehuild. Om vier uur zaten we in de auto en bij Kyleigh thuis hebben we vooral spullen moeten uitladen en wegzetten en verder weinig gedaan.

De zaterdag en zondag waren een beetje gekke dagen, het voelde echt alsof ik aan het wachten was voor mijn vertrek en we hebben een aantal films gekeken, we hebben gebowld op zaterdagavond en een kampvuur gehad op vrijdag. Maandagochtend moesten we super vroeg op, zodat we ook nog wat uurtjes in NYC konden doorbrengen voordat ik op de shuttlebus zou stappen. We hebben onder andere bij de 'imagine' ster van John Lennon gekeken en bij McDonalds gegeten. Om vier uur zou het busje mij ophalen bij Port Authority, maar die was een half uur te laat, dus we hebben daar een beetje zenuwachtig staan wachten. Na snel alles ingeladen te hebben en afscheid te moeten nemen van Kyleigh en haar moeder heb ik toch nog wat tranen gelaten in het shuttle busje. Het ritje was lang maar comfortabel en zette me af voor de deur.

Inchecken ging op zich prima, afgezien van mijn veel te zware koffer, maar verder ging alles snel en vertrok het vliegtuig naar IJsland op tijd. Ook in IJsland ging alles snel en ik was zelfs een beetje te vroeg in Amsterdam. Ja, het koude, regenachtige Amsterdam is waar ik vanmorgen aankwam en waar mama, papa, Bob, Koen, Esther, opa, Sonja en later Manou op me stonden te wachten. En na een ritje in onze oude vertrouwde blauwe auto zit mijn avontuur er op. Het voelt heel gek en mijn hoofd zit nog steeds vol met avonturen, Engels, en het Amerikaanse leven, maar ik denk dat ik gauw zal wennen.

Nu mijn avontuur er op zit, zal ik ook geen blogs meer schrijven. Dit was de allerlaatste en dat is natuurlijk heel verdrietig, maar het goede nieuws is dat je alle verhalen nu vanuit mijn mond kan horen in plaats vanaf deze blog. Ik heb een onwijs gave tijd gehad, super veel geleerd en onvergetelijke vriendschappen opgebouwd en ik ben blij dat ik alles (zo goed mogelijk) met jullie heb kunnen delen!


To all my American friends,
When I was waiting for my plane, I took out my journal and read all of your wonderful words. It made me cry and smile at the same time and probably look really awkward, but I didn't care. Thank you so much for helping me becoming American, for helping making my memories, and for being the best friends I have ever had. I will keep in touch with all of you personally, but I just wanted to say that you're awesome, and that you all will see me again!