It's the law

Vorig weekend was Labor weekend. Dat betekende dat we maandag een extra vrije dag hadden. Waarom wist niemand, maar extra vrije dagen zijn altijd goed. Die extra vrije dag was wel een beetje saai, net als de zondag. De hoogtepunten zijn het ontbijt en het avondeten en zondag zijn we naar het jongens voetbalteam wezen kijken (ze verloren met 2-1). Het waren een beetje regenachtige dagen, dus ik heb vooral huiswerk gedaan (voor zover mogelijk) en televisie gekeken. Maandagavond hadden we weer een videomeeting waarbij we twee uur lang wedstrijdmateriaal hebben zitten kijken. Vreselijk saai, zeker als de coach de film elke drie seconden stil zet.

Dinsdag begonnen de lessen weer en ik begon uiteraard om acht uur 's ochtends met een uurtje wiskunde. Gevolgd door bijna drie uur scheikunde lab en mijn laatste les was English Composition. 's Middags heb ik mij ontzettend nuttig gemaakt door een wasje te doen en 's avonds was er uiteraard nog hockeytraining. Daarna zat de dag er echter nog niet op, want ik had besloten naar de eerste bijeenkomst van The Creative Writers Guild te gaan. Een bijeenkomst voor 'schrijvers' om geschreven stukken voor te lezen, te praten en gewoon gezellig te doen. En gezellig was het, er waren bijna veertig mensen en het zijn stuk voor stuk leuke mensen (en ik ben stuk voor stuk alle namen vergeten). Hopelijk leer ik hier ook in het Engels te schrijven.

Woensdag is eigenlijk de dag dat ik kan uitslapen. De enige dag dat mijn lessen niet om acht uur beginnen, maar om tien uur. Maar het zou Amerika niet zijn als hier niks op gevonden werd, dus stond ik om kwart over zes al naast mijn bed. Het is verplicht voor alle eerstejaars athletes om een keer of tien per jaar op woensdagochtend naar een informatiesessie te komen. Daar zaten we dus keurig om zeven uur naar een slaapverwekkende man te luisteren. Afgezien van dit uurtje was woensdag een relatief normale dag en heb ik bovendien een werkende, grafische rekenmachine weten te bemachtigen (ik heb er een nodig voor mijn wiskundeklas, maar ik had mijn grafische rekenmachine uiteraard niet mee).

Donderdag hadden we een thuiswedstrijd tegen Shippensburg om vier uur, dus na mijn laatste les heb ik mij gehaast om te lunchen en op tijd in het stadion te zijn. Ook vandaag speelde ik alleen weer tijdens de warming-up en stond ik de rest van de wedstrijd langs de zijlijn. We verloren met 2-1. 's Avonds wilde ik nog aan de wiskunde (ik had een quiz vrijdag), maar dit plan veranderde in twee afleveringen NCIS, ook leuk.

En toen was het de grote dag, de dag van mijn eerste Engelse toetsje. Om acht uur 's ochtends, met een geleende rekenmachine die vol met stickers geplakt is. En volgens mij ging het wel goed, maar met limieten weet je het maar nooit. Na dit fijne uurtje gezellig ontbeten met Erica, een meisje dat ik ken van de oriëntatie en daarna mijn laatste lessen van de week. Na een korte hockeytraining moesten we ons haasten om onze spullen te pakken, de bus stond namelijk op ons te wachten. Een bus die ons in vier uur naar een hotelletje in Indiana, PA, zou brengen, waar we een nachtje verblijven om vervolgens een wedstrijd te spelen tegen Indiana University of Pennsylvania. Vier uur was best wel lang, maar met een lekker Nederlands boek in de tas, vloog het voorbij. Het hotelletje was prima, ik ben echt dol op hotelbedden en hotelontbijtjes (daar kan Alkmaar nog wat van leren!) en het was leuk om even van campus weg te zijn.

Helaas, toen we onze ogen open deden, viel de regen met bakken uit de lucht. Het was koud (66 graden Fahrenheit, ik weet niet eens hoeveel dat in Celsius is) en het ging steeds harder regenen. Voor de wedstrijd werd het iets minder, maar toch stond ik even later doorweekt en gehuld in een Millersville regenjas langs de zijlijn. Te kijken naar een wedstrijd die weer verloren werd (2-1). Na een flinke donderpreek van de coach (ik was helemaal overdonderd) en een tussenstop bij de MedExpress (een meisje uit ons team had wat hechtingen nodig in haar kin) reden we weer terug naar Millersville, een ritje van iets meer dan twee filmpjes.

'Thuis' aangekomen besloot ik dat ik nog niet moe was, dus ging ik gewapend met een zakje popcorn met witte cheddar smaak naar de film, Snow White and the Huntsman. Daar kwam ik nog iemand tegen uit mijn dorm en de film was echt geweldig. Een geslaagde afsluiter van deze dag dus.

Vandaag staat er niet zoveel op het programma, uiteraard ga ik weer lekker eten en huiswerk doen (ik heb eindelijk al mijn boeken), maar misschien ga ik ook nog wel even wat doen met Erica. Morgen begint de week weer om acht uur 's ochtends en gaat het ritme weer door. Ik ben nu bijna een maand hier in Millersville en ik begin al aardig aan het ritme te wennen. Ook aan de andere dingen, zoals het eten, de hockeytrainingen, de lessen en mijn kamergenootje. Die is nu overigens thuis en eigenlijk is het best wel lekker om de kamer weer even voor jezelf te hebben na twee weken.

Opvallend:
- Voor elke sportwedstrijd wordt het volkslied gespeeld
- Langs de snelweg staan lichtreclames met een of andere vage regel en daarachter 'It's the law'
- Men eet hier banaan met pindakaas
- School en familie zijn het allerbelangrijkste, daarna pas komt de rest
- Heel veel mensen zijn gelovig en gaan dus elke week naar de kerk
- Ik heb nog maar een kaartje ontvangen (en niet eens uit Nederland!)
- En dat laatste is een stille hint :)

Nogmaals mijn adres:
Roos Bulthuis
Millersville University 109 Diehm Hall
PO Box 1002
Millersville, PA 17551-0301
United States of America

Nogmaals een stille hint:
- Plak een wereldzegeltje op je kaartje/brief
- Zet je eigen adres ook op het kaartje/de brief :)